Arkadaşlar sonunda sevgili Maya'yi benim bloga transfer ettim. O güzel gülücüğünü benim sayfamda da görebileceksiniz artık:-) Komşuda pişer... 'in sevgili yazarı Papatya ile buluşmayı epeydir planlıyorduk. Nihayet yağmurlu bir Atina gününde bir araya gelebildik.Papatya, Maya, eşim ve benim buluşmamızda çekilen fotoğraflar özel arşive kalktı ama Maya'nın şirin mi şirin bu fotoğrafını sayfaya koymadan edemedim. Dünya tatlısı bu küçük kızı kucağıma almanın keyfini de yaşamış oldum böylece. Papatya ile konuşacak daha çok ortak konumuz vardı ama onları bir diğer randevuya erteledik. Kendisi şimdi Maya ile güzel İzmir'inde, ailesi ve sevdikleriyle hasret gideriyor. Darısı bütün uzakta olanların başına. Teşekkürler Papatya ve Maya, sizleri tanıdığımıza çok sevindik!
tülin'cigim ne kadar sevindim bulusmaniza! bir gün belki araniza ben de katilirim. ciddi ciddi atina üzerinden baslayacak bir avrupa gezisi yapsam mi diye düsünmeye basladim çünkü! tabii gerçeklesir mi hayalde mi kalir bilinmez ama... tijen
Sevgili Tata, cimcimeyi görürsen benim için de öp tekrardan olur mu?:-)
Hoşgeldin Tijenciğim, vallahi buraya gelmeni çok isterim. Aslında çok da yakınız, öyle jet-lag tehlikesi de yok:_) Umarım artık daha iyi hissediyorsundur. Leyleği havada gördüysen bu yıl, muhakkak beklerim...
Bulusmaniz beni cok duygulandirdi.. Bazen düsünüyorumda,kardesler bile birbirlerini görmüyor,görmek istemiyorlar.Ve hatta bazen yabanci bile kardesten öte gelebiliyor.... Allahtan kardeslerimden bir sikayetim yok.... Sadece yazini okurken duygularim kabardi... Sevgiyle kal..
Hoşgeldin Serap, çok haklısın aile üyeleri bile zaman zaman birbiriyle anlaşmazken yabancılar çok iyi arkadaş olabiliyor. Allah kimseyi ailesinden ayırmasın yine de. Bunu biz yurtdışında yaşayanlar daha iyi biliriz ne de olsa. Teşekkürler yorumun için
O yagmurlu Atina gununde seni ve esini tanimak harikaydi! İcimizi isitan da ictigimiz cay ve kahveler degildi elbette. Simsicacik sohbetimizdi :) Tekrar tanistigimiza memnun olduk (Mayacik da ben de :)
Sen tanidin bu cimcimeyi demek, sira bende!
Sevgiler
tülin'cigim ne kadar sevindim bulusmaniza! bir gün belki araniza ben de katilirim. ciddi ciddi atina üzerinden baslayacak bir avrupa gezisi yapsam mi diye düsünmeye basladim çünkü! tabii gerçeklesir mi hayalde mi kalir bilinmez ama...
tijen
Sevgili Tata, cimcimeyi görürsen benim için de öp tekrardan olur mu?:-)
Hoşgeldin Tijenciğim, vallahi buraya gelmeni çok isterim. Aslında çok da yakınız, öyle jet-lag tehlikesi de yok:_) Umarım artık daha iyi hissediyorsundur. Leyleği havada gördüysen bu yıl, muhakkak beklerim...
Tülin cim Papatya ile bende tanısmıstım İzmir e geldiğinde sagolsun bana ugramıstı Nefin le birlikte..
Cok tatlı bir insan Papatya, ama o sirin Maya yı ne yazıkki ben goremedim,
Ne iyi etmişsiniz bulusmakla,
sevgilerimle,
Figen
Merhaba Figenciğim, demek siz de tanıştınız, ne güzel. İnşallah bir dahaki sefer Maya'yı da görürsün. Bir de biz tanışabilseydik:-)
Bulusmaniz beni cok duygulandirdi..
Bazen düsünüyorumda,kardesler bile birbirlerini görmüyor,görmek istemiyorlar.Ve hatta bazen yabanci bile kardesten öte gelebiliyor....
Allahtan kardeslerimden bir sikayetim yok....
Sadece yazini okurken duygularim kabardi... Sevgiyle kal..
Hoşgeldin Serap, çok haklısın aile üyeleri bile zaman zaman birbiriyle anlaşmazken yabancılar çok iyi arkadaş olabiliyor. Allah kimseyi ailesinden ayırmasın yine de. Bunu biz yurtdışında yaşayanlar daha iyi biliriz ne de olsa. Teşekkürler yorumun için
O yagmurlu Atina gununde seni ve esini tanimak harikaydi! İcimizi isitan da ictigimiz cay ve kahveler degildi elbette.
Simsicacik sohbetimizdi :)
Tekrar tanistigimiza memnun olduk (Mayacik da ben de :)
Merhaba Papatyacigim, bizler de cok sevindik ve ne zaman yolunuz duserse Atina`ya sizleri bekliyoruz. Selamlar, sevgiler ve Maya`ya opucukler.